تقویمی با استفاده ازعکس های پلنگ شمال شرق ایران به منظوردستیابی به اهداف عمومی حفاظت حیات وحش طراحی و برای سال 1395 بین مردمان ساکن زیستگاه های این گربه سان بزرگ توزیع می شود
از روابط عمومی انجمن یوزپلنگ ایرانی، نصب دوربین های تله ای در زیستگاه های حیات وحش چند وقتی است انجام می شود که این کار در کنار نتایج علمی و تحقیقاتی می تواند اهداف عمومی و اجتماعی مهمی را هم داشته باشد که یکی از آنها تهیه تقویم با عکس های پلنگ ها است.
در طراحی این تقویم ها سعی شده است که اطلاعات مناسبی هم برای تنویر افکار عمومی گنجانده شود. نیازهای زیستی گونه، دلایل حفاظت از پلنگ برای مردم محلی، میزان زادآوری پلنگ ها و طول عمر آنها مثال هایی از اطلاعات موجود در تقویم پلنگ 1395 است.
از آن جایی که یکی از راههای حفاظت از گونه های حیات وحش، فرهنگ سازی در بین جوامع ساکن در نزدیکی زیستگاه ها است، چنین طرح هایی موجب ارتقای فرهنگ حفاظت در بین اقشار مختلف مردم خواهد شد.
در همین راستا با فراخوان عمومی در شبکه های اجتماعی بیش از 40 نفر از خیرین که اهمیت موضوع را درک کرده بودند دست به کار شدند تا تقویم ها برای سال جدید طراحی و فرایند توزیع اجرایی شود، در مجموع یک ماه تلاش برای جمع آوری منابع مالی مبلغ مورد نیاز برای چاپ تقویم ها فراهم شد.
از 2400 تقویم چاپ شده، 1000 تقویم در روستاهای اطراف پارک ملی تندوره، 800 عدد برای در روستاهای اطراف پارک های ملی سالوک و ساریگل و 200 عدد در روستاهای اطراف منطقه حفاظت شده ارس و سیستان در شمال شرق ایران توزیع خواهد شد.
پروژه دوربین گذاری و حفاظت از پلنگ شمال شرقی ایران با مشارکت انجمن یوزپلنگ ایرانی در حال اجرا است.
*** پلنگ ایرانی
پلنگ ایرانی بزرگترین یا یکی از بزرگترین زیرگونه های پلنگ است که بومی غرب آسیا است و در فهرست گونه های ' در معرض خطر انقراض' قرار دارد.
این پلنگ در بیشتر نقاط ایران یافت می شود اما اندازه و رنگ آنها با هم تفاوت قابل توجهی دارد. به طور کلی طول بدن پلنگ های بالغ به ۱۶۰ و گاهی تا ۱۸۰ سانتیمتر می رسد و طول دم آنها ۱۱۰ سانتیمتر است. وزن این پلنگ هم تا ۹۰ کیلوگرم و ارتفاع آن تا شانه تا ۷۵ سانتیمتر می رسد.
ایران مهمترین زیستگاه پلنگ در خاورمیانه است و جمعیت مناسب پلنگ در این کشور امکان بقای گروه های کوچک این حیوان در قفقاز، شرق ترکیه و احتمالا ترکمنستان را از راه مهاجرت های بین مرزی افزایش می دهد.
اصلی ترین تهدید پیش روی بقای این حیوان جدا شدن زیستگاهها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه های مختلف این حیوان است که معمولا به تشکیل گروه های بسیار کوچک منجر شده است. به طوری که در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرنده بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.
کاهش طعمه بر اثر شکار انسان ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت های انسانی و از میان رفتن زیستگاه (شامل چیدن گیاهان و قارچ های خوراکی، ساخت معدن، جاده سازی، جنگل زدایی، آتش سوزی و چرای دام) عواملی ا ست که منجر به تکه تکه شدن زیستگاه های حیوان شده است.
N119/1394/11/27